Crimineel gedrag & de eer van de familie

Afdelingshoofd Renate van Lieshout vindt het niet vreemd dat mohammedanen niet in staat zijn zich te spiegelen aan de westerse cultuur en zich veelal als prinsjes opstellen. Dit is een gevolg van de islamitische opvoeding. Een belangrijk aspect dat men in het politieke en publieke debat nog altijd onder het tapijt wil vegen. De opvoeding met de leer van Mohammed als leidraad heeft een onevenredig veel grotere invloed op het gedrag van mohammedanen, dan de westerse maatschappij. De focus in onderzoeken ligt echter onterecht meestens op de invloed van de sociaal-economische aspecten, waarbij het culturele islamitische aspect zoveel mogelijk wordt genegeerd.

"Ze zijn gewend thuis de baas te zijn, alsook in de maatschappij", zegt ze. "Dat past bij jullie (mohammedaanse) cultuur".

Het past bij de mohammedaanse cultuur om zowel thuis als in de maatschappij de baas te zijn. Een terechte conclusie. De vraag is echter; laat de (Nederlandse) maatschappij het toe, dat de mohammedaanse cultuur de baas is?

Daarnaast is het opvallend, dat vanuit islamitische overwegingen, moslima's een groot risico lopen om verstoten te worden door de familie, als zij zich 'te westers' gedragen, een niet-islamitisch vriendje hebben of simpelweg niet in de mohammedaanse pas lopen. Hierbij komt zelfs in Nederland eerwraak voor, waarbij meisjes het integreren met de dood moeten bekopen. De islamitische eer van de familie is vanuit het mohammedanisme van groter belang dan het  persoonlijk welzijn en geluk van een dochter. Die opgelegde eer is er echter niet om de familie te beschermen, maar om het voortbestaan en de groei van het mohammedanisme te verzekeren. 

Hoeveel mohammedanen worden door de familie verstoten, omdat zij de westerse door de mens gemaakte wetten overtreden en vanwege een veroordeling voor een gewelddadige overval in de cel belanden? Wordt de eer van de familie wellicht niet aangetast vanwege dergelijk gedrag? Waarom worden criminele mohammedanen niet door hun familie verstoten? Is hun gedrag wellicht niet afkeurenswaardig met de leer van mohammed als leidraad? Kennelijk bedreigt dit gedrag het voortbestaan en de groei van het mohammedanisme niet. Stimuleert het de groei van het mohammedanisme soms zelfs?

De eer van de familie wordt niet aangetast door een gewelddadige overval door een zoon, maar wèl door een liefdesrelatie met een niet-mohammedaan van een dochter.

Welke gevolgen voor onze samenleving en maatschappij zijn verbonden aan de antwoorden op deze vragen? 

Tot slot nog dit;