dinsdag 16 april 2013

De (beperkte) aantrekkende werking van Vrijheid

Jonge Marokkanen, in Nederland geboren, strijden in Syrië; Jihad. Hoe is het mogelijk dat Jihad een grotere aantrekkende werking heeft op jonge mohammedanen, geboren in Nederland, dan het opbouwen van een toekomst in het westen en het streven naar persoonlijk geluk? Islam, met de opvoeding met de leer van Mohammed als leidraad, is de oorzaak. Deze jonge mohammedanen geven op extreme wijze aan, wat speelt op grote schaal, maar minder concreet wordt opgemerkt door een te groot deel van de westerse bevolking.

Het zou allemaal wel goed komen met de integratie van mohammedanen. Ten eerste is Nederland al eeuwen een migratieland en is dat voor de komst van islam in algemeenheid altijd goed gegaan, dus zag men geen reden tot bezorgdheid. Als Spanjaarden en Italianen integreren, zullen mohammedanen dat toch zeker ook wel doen? Het feit dat migratie vanuit iedere cultuur en met iedere religie relatief soepel is verlopen, maar problemen veroorzaakt op het moment het mohammedanisme de intrede doet, geeft een helder signaal. Er is iets fundamenteels mis met islam. 

Ten tweede dacht men, dat de westerse cultuur met haar verworven vrijheden een dusdanig grote aantrekkende werking zou hebben op mohammedanen, dat zij uit zichzelf zouden integreren, door vrijwillig de westerse Vrijheid te verkiezen boven islamitische onderwerping. Na meer dan 30 jaar islam-in-de-praktijk mag worden geconcludeerd, dat Vrijheid een onvoldoende aantrekkende werking heeft op mohammedanen. Zelfs op de mohammedanen die in Nederland zijn geboren. Zij zijn tenslotte vanaf de geboorte geïndoctrineerd met de islamitische opvoeding en het leven van Mohammed als leidraad. 

Een belangrijk kenmerk van de westerse cultuur is het opgroeien en het onderwijs met de vrijheid te ontwikkelen als individu. Zelfstandig nadenken en afwegen, alsook bekritiseren, op basis van een zo breed mogelijk referentiekader. Algemene ontwikkeling wordt alom geprezen. Een belangrijk kenmerk van de islamitische cultuur is het opgroeien en het onderwijs met de leer van Mohammed als leidraad. Zelfstandig nadenken en afwegen, alsook bekritiseren, wordt niet gestimuleerd en zelfs afgekeurd. Vanaf de geboorte aangeleerd te doen wat je gezegd wordt zonder vrijheid een afweging te maken, te bekritiseren of te weigeren. Wie nooit Vrijheid heeft ervaren en is opgevoed met de associatie dat Vrijheid een verderfelijke invloed heeft op de mens, voelt daar niet zomaar een aantrekkende werking in.

Jonge Marokkanen die in Syrië strijden tonen aan, dat de aantrekkende werking van Vrijheid onvoldoende is. Ook de toename van het aantal moskeeën, hoofddoeken, bidruimtes, onderwijsinstellingen dat gescheiden lessen aanbiedt, zorginstellingen voor besnijdenis van jonge mohammedanen en het aantal moslima's dat na de opleiding niet gaat werken, tonen aan, dat de aantrekkende werking van Vrijheid onvoldoende is. 

Vast blijven houden aan een ideaalbeeld op basis van de gedachte dat 'ieder mens verlangt naar Vrijheid', garandeert het voort etteren van het islamprobleem. 




maandag 15 april 2013

TPO: we hebben een 'jongerenprobleem'; BM: we hebben een naïviteitprobleem.

De Arabische Lente werd bejubeld door mensen die de realiteit negeren, omdat Geert Wilders nu eindelijk zijn draagvlak zou verliezen; de Arabische Lente zou aantonen dat Wilders geen gelijk heeft inzake het mohammedanisme. Als de Arabische Lente niet heeft kunnen aantonen dat Wilders ongelijk heeft, zou hij wellicht gelijk kunnen hebben?

Vandaag schreef Rick Kuitems een stukje voor The Post Online "Het gelijk van Wilders: tijd dat er iets aan het 'jongerenprobleem' gedaan wordt. Maar vergeet afkomst en religie". Een dromerig stukje met wat Wildershaat als prioriteit en met onrealistische en ondoordachte oplossingen. Kuitems is opgegroeid in het laakkwartier en was een boefje, dus hij voelt zich verbonden met het mohammedaanse tuig. Een echte hooligan zou het stamgedrag van mohammedanen beter moeten begrijpen, maar Kuitems begrijpt er zo te lezen niets van. Met de westerse opvoeding groot gebracht, kun je jezelf niet vergelijken met iemand die is grootgebracht met de mohammedaanse opvoeding. Op basis van je eigen westerse referentiekader anticiperen op het gedrag van iemand met een mohammedaans referentiekader, is gedoemd te mislukken. 

"Eén lijn trekken voor bestraffing van wangedrag!" Volgens de wet, zou dit reeds zo moeten zijn, dunkt me. We zijn allen gelijk, we zijn allen tuig!, lijkt Kuitems te denken. Nee Rick, zo werkt dat niet. Ik ken toevallig veel laakkwartiermannetjes van die generaties en natuurlijk is het wel overlastgevend tuig geweest, maar het waren op een enkeling na, vooral mannetjes die een grote mond hebben als ADO het een seizoen goed doet in de eredivisie, maar de andere jaren zich niet vertonen en bij een hooliganopstootje vooral hard naar mama rennen. Grote mond, trillende knietjes. Misschien was Kuitems wel die enkeling die bleef staan, al zou ik dit niet concluderen uit de manier waarop hij het Marokkanenprobleem benadert.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ __________________________________ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Zich verschuilend achter 'wat velen in Nederland vinden', associeert Kuitems in zijn eerste alinea Wilders met het fascisme uit de jaren 30 en hamert nog wat op 'de vorm' die toch vooral bekritiseerd dient te worden. Ook Rick heeft als prioriteit gesteld, Wilders de wind uit de zeilen te halen. Zoals de Arabische Lente de Partij voor de Vrijheid buiten spel had moeten zetten door het ongelijk van Wilders aan te tonen, denkt Kuitems dit te bewerkstelligen door het 'jongerenprobleem' op te lossen. 
“Er zijn groepen jongeren tussen de 16 jaar en 26 jaar die overmatig vertegenwoordigd zijn in de statistieken van de criminaliteit en ‘overlast’ en dit moet gestopt worden…Vergeet afkomst, religie en andere zaken, dit blijft de discussie telkens weer alleen maar vertroebelen”
Indien er groepen zijn die overmatig vertegenwoordigd zijn in de statistieken van de criminaliteit en 'overlast', is een begin van een oplossing te vinden in de oorzaak. Waarom zijn bepaalde groepen - die Rick niet durft te benoemen - oververtegenwoordigd? Het een jongerenprobleem noemen, getuigt van een kop in het zand. Afkomst en religie negeren, staat iedere oplossing in de weg. Voor bepaalde groepen, mohammedanen bijvoorbeeld, bepaalt de 'religie' hoe men andere mensen, andere culturen en het land waarin zij leven, beoordelen en hoe zij daarmee omgaan. De oververtegenwoordiging van mohammedanen in criminaliteit wordt wellicht niet alleen door het mohammedanisme veroorzaakt, maar de ideologie draagt daar absoluut in te grote mate aan bij. Religie en afkomst negeren, is stellen dat er een onevenredig grote groep boefjes appeltjes steelt van de boer en er geen sprake is van een mohammedanismeprobleem. Het gaat hier om straatroof, woningroof, roofovervallen met geweld, mishandeling en intimidatie. 
"Zo zouden er om te beginnen op scholen over dit probleem klassikaal lessen gegeven moeten worden om de jeugd al op jonge leeftijd te betrekken bij de oplossing. Zo houdt men tevens de vrienden dichtbij, maar houdt uw mogelijke ‘vijanden’ nog dichterbij en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Laten we zeggen: een maatschappijleer versie 2.0?"
Zou Kuitems bekend zijn met het feit, dat problemen niet bespreekbaar zijn met een meerderheid van mohammedaanse leerlingen in de klas? Denk aan de Turkse jongens met antisemitische uitspraken of aan het feit dat veel geschiedenisleraren niet meer in staat zijn les te geven over de holocaust. Met de leer van Mohammed als leidraad worden mohammedaanse kinderen door de ouders opgevoed. Los daarvan; denkt Rick dat de negatieve gevolgen van een dergelijke opvoeding kunnen worden rechtgezet door maatschappijleer 2.0? Veel te naïef. 
"Laat ‘bekeerde’ lastpakken de jeugd gestructureerd uitleggen op scholen, hoe sommige verkeerde keuzes die zij zelf gemaakt hebben in hun leven, hun verdere leven hebben beïnvloed, en hoe ‘dommig’ dit achteraf was. Leer jongeren dat ‘een leuk mens worden als je later groot bent’ een doel op zichzelf zou moeten zijn."
De hopeloze associatie van zichzelf als 'bekeerd tuig' zien en het op basis hiervan beoordelen van het mohammedaanse tuig, is ergerlijk. Denkt hij werkelijk dat het sprookje van het individueel ontwikkelen als 'een leuk mens' een grotere aantrekkende werking heeft dan de geïndoctrineerde belofte van 72 maagden? De leer van Mohammed leert mohammedanen niet om 'een leuk mens' te zijn, welke definitie je hiervan ook wenst aan te houden. Kuitems zal doelen op een westerse definitie. Ontwikkelen als individu, is westers. Individuele ontwikkeling wordt vanuit het mohammedanisme niet gestimuleerd, zelfs tegengegaan. De grip van islam op de mohammedaan is sterker zonder individuele ontwikkeling. 
"Geef scholen en leerkrachten eindelijk weer eens het gezag terug! Zij gaan dagelijks om met ‘uw’ kroost en zien wat u niet ziet. Veel ouders van ‘probleemjongeren’ kijken namelijk niet goed of onvoldoende om naar hun kroost. Bij signalering van ontsporing sneller ingrijpen. Jeugdzorg en Bureau Halt versie 2.0?"
Want scholen en leerkrachten zijn kennelijk in staat om de gevolgen van jarenlange opvoeding door de ouders te corrigeren? Scholen en leerkrachten dienen niet alleen gezag terug te némen; dit is onmogelijk zonder een verandering van denkwijze binnen het onderwijs. Als men binnen het onderwijs van enige betekenis wil zijn met betrekking tot het oplossen van maatschappelijke problemen, zoals criminaliteit onder mohammedanen, dient men het probleem te erkennen en terug te gaan naar onderwijs met benadrukking van westerse normen en waarden, met het onderstrepen van de westerse cultuur. Of moeten Jeugdzorg en Bureau Halt voortaan de opvoeding van mohammedaanse kindertjes overnemen? 
"Creëer kansen voor de jeugd op werk en een toekomst, laat zien dat goed gedrag beloond wordt en abject gedrag gestraft wordt. Bij verzaken van een van beide zal de voornaamste voedingsbodem van het probleem namelijk blijven bestaan."
De voornaamste voedingsbodem van het probleem is niet het gebrek aan kansen. Waarom verlaten zoveel mohammedaanse kinderen school vroegtijdig? Omdat scholen hen geen kansen bieden? Of omdat er vanuit de mohammedaanse opvoeding geen ondersteuning wordt geboden? Kansen en vangnetten genoeg. Vijf dagen in de week van 9 tot 17 uur werken voor 1.500 euro netto of 1x een overval en de rest van de maand chillen? Doe een tweede overval en de mooie jasjes en schoentjes kunnen worden aangeschaft. Pakkans? Nihil. En indien gepakt? Zo weer buiten of een enkelband. Met een afkeer voor de westerse maatschappij, meegekregen vanuit de opvoeding, is er geen sprake van gewetenswroeging. Daarbij is de mohammedaanse cultuur een schaamtecultuur, waarbij er geen sprake is van een schuldgevoel of gewetensvraag.

Door het mohammedanisme te ontkennen als bijdrage aan de oorzaak van het Marokkanenprobleem; door te ontkennen dat er sprake is van een mohammedanismeprobleem, blijft het probleem voort etteren. Vrijheid en veiligheid van de Nederlandse samenleving verder onder druk zettend.

Kuitems, neem je verantwoordelijkheid als opiniemaker. Als je oplossingen voor problemen wilt aandragen of bespreekbaar wilt maken, zou het je sieren je eens te verdiepen in het onderwerp. Neem de tijd om mijn columns te lezen en informeer jezelf.

We hebben geen 'jongerenprobleem'. En ondertussen lijkt het naïviteitprobleem van westerlingen groter dan het Marokkanenprobleem.

woensdag 10 april 2013

Nederlandse elite wordt steeds dommer.


Mathieu Weggeman, lid van de Raad voor Cultuur, stelt in de Volkskrant dat Nederland steeds dommer wordt. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Echter niet vanwege de door hem aangedragen redenen. Nederland staat op een gedeelde vijfde plaats in het overzicht van het gemiddelde IQ van de bevolking per land met een gemiddeld IQ van 102. In de afgelopen decennia zijn miljoenen mensen met een aanzienlijk lager IQ naar Nederland gekomen. In combinatie met het gevoerde beleid op het gebied van onderwijs en (de westerse) cultuur, door met name de elitaire bovenonsgestelde vrienden van Weggeman, dient de oorzaak van het steeds dommer worden van Nederland in een geheel andere hoek gezocht te worden dan Mathieu met zijn stukje ons wenst wijs te maken. Weggeman misbruikt grote maatschappelijke problemen om propaganda te voeren voor zijn kunst & cultuur eliteclubje. 
"Het gaat in culturele zin niet goed met Nederland. Domheid en onfatsoen zijn eerder regel dan uitzondering. Bovendien versterken die twee elkaar, waardoor de snelheid waarmee ons beschavingsniveau achteruit holt, alsmaar toeneemt." 
Dat het in culturele zin niet goed gaat met Nederland, zal de meerderheid beamen. Waar Mathieu echter spreekt van cultuur met betrekking tot kunst en opera, zal de meerderheid het geheel breder trekken en aangeven dat dit inherent is aan het onder druk staan van de westerse cultuur. Het beschavingsniveau holt inderdaad achteruit en niet alleen als het kunst betreft, maar in algemeenheid. Beschaving komt met ontwikkeling. Alsof er steeds een laagje oermens is afgeschaafd. Dit is in de westerse samenleving zelfs dusdanig doorgeschoten, dat er meer metromannen dan oermannen zijn. Er zijn grote verschillen over de wereld, de ene beschaving is de andere niet. Mensen uit een andere beschaving halen, zonder te stimuleren lagen bij te schaven, haalt het gemiddelde niveau van beschaving omlaag. En wat is "fatsoen", Weggeman? Wie bepaalt wat fatsoen is? Zou Mathieu een hoofddoek of boerka fatsoenlijk vinden? Operazangeressen en violistes die met een vleugje sexy op de hoes prijken, vindt hij duidelijk onfatsoenlijk. 
"Het onfatsoen kan te lijf worden gegaan door in het onderwijs veel meer tijd en aandacht te besteden aan kunst en cultuur, te beginnen op de basisschool. [...] filosofisch reflecteren [...] in socratisch gesprek gaan..."
Kunst, cultuur, expressie, reflectie, prachtige woorden waaruit ambities voor zijn elitaire passie spreken. Maar hoe ziet Weggeman dat in de praktijk, op openbare basisscholen en islamitisch onderwijs in de steden? Steden waarin autochtonen inmiddels in de minderheid zijn en waar de samenstelling van veel klassen een meerderheid van Mohammedanen toont? Met de leer van Mohammed als leidraad in de opvoeding, is filosofisch reflecteren of in socratisch gesprek gaan, als iemand in 2013 overtuigen dat de wereld plat is. Dat gaat er niet in. Begin eens met het op openbare basisscholen bespreekbaar maken van mohammedcartoons en schilderijen met varkens. Of is dat geen kunst, Mathieu? Het bespreekbaar maken van de holocaust lijkt me ook een prioriteit. Of is dat geen cultuur, Weggeman? Luister eens naar Harm Beertema met een veel meer realistische èn constructieve visie op het onderwijs. 
"Cultuureducatie draagt bij aan de vorming van belangrijke vaardigheden zoals analyseren, creëren en reflecteren', zegt het adviesrapport. Met name van reflectie, binnen een door kunst en cultuur gevormd referentiekader, mag verwacht worden dat deze de behoefte aan onfatsoenlijk gedrag vermindert."
Aangezien cultuureducatie haaks staat op de leer van Mohammed als leidraad, ontbreekt er voor mohammedanen een duidelijk aspect voor het vormen van vaardigheden zoals analyseren, creëren en reflecteren. Iedere vorm van reflectie ontbreekt vanuit het mohammedanisme, omdat dit de positie van de leer in gevaar brengt. En van reflectie binnen een door kunst en cultuur gevormd referentiekader is zéker geen sprake. Mag van mohammedanen dan verwacht worden dat de behoefte aan onfatsoenlijk gedrag vermindert?





maandag 8 april 2013

Bennink, je bent niet goed bij je hoofd.

OPEN BRIEF AAN DE VOLKSKRANT
Hoe de zichzelf als fatsoenlijk beschouwende mens aangeeft niet na te denken, maar te varen op vooroordelen en onderbuikgevoelens. Jan Bennink is hiervan een goed voorbeeld. In zijn stukje 'Je zal maar Marokkaan zijn in Nederland' zet hij zichzelf in zijn hemd, terwijl hij denkt te verschijnen in een driedelig pak. Kenmerkend voor dergelijke fatsoensridders; anderen verwijten zonder in de spiegel te durven kijken. 

De strekking van het stukje betreft het imago van de Marokkaan in Nederland en de gevolgen daarvan. Bennink legt de schuld van het ontstane imago bij de westerse Nederlander. Een goedwillende Marokkaan in Nederland zou last hebben van vooroordelen van westerlingen, die kennelijk ongegrond zijn en zonder reden zijn ontstaan. In werkelijkheid lijden goedwillende Marokkanen dankzij het gedrag van slechtwillende Marokkanen. En daar doen de goedwillende Marokkanen niets aan, vanwege de islamitische opvoeding en het leven met de leer van Mohammed als leidraad. 
Vraag jezelf eens af, waarom een mohammedaanse dochter die een relatie aangaat met een niet-mohammedaan groot risico loopt op verstoten worden door de familie en zelfs op eerwraak, waar tegelijkertijd mohammedaanse zonen die veroordeeld zijn voor een overval met geweld, niet datzelfde risico lopen op verstoten worden of eerwraak
Jan stelt dat de Marokkaan van nu, de Jood van 80 jaar geleden is. Hij stelt hiermee, dat kritiek op het mohammedanisme niet voortvloeit uit kennis opdoen van de ideologie en het constateren van onverenigbare verschillen, die reeds resulteren in problemen voor de westerse samenleving en haar oorspronkelijke burgers en cultuur. Hij stelt dat kritiek op het mohammedanisme, een ideologie met grote invloed op het gedrag van Marokkanen in Nederland, voortvloeit uit fascisme. De enige reden om de Jood in het Marokkanendebat te betrekken.

De Joodse cultuur stond echter niet haaks op de westerse cultuur, maar heeft een bijdrage geleverd aan de ontwikkeling hiervan.  Het Christendom noch het Jodendom zijn net als het boeddhisme, relevant in het islamdebat. Beschouw het mohammedanisme. De overeenkomsten tussen de religies en ideologieën vormen geen probleem, het zijn de verschillen die resulteren in ontegenzeggelijke problemen. Dit is simpelweg logica.  Fatsoenlijke mensen dragen de overeenkomsten, die vaak niet eens als dusdanig beschouwd mogen worden, graag aan in het islamdebat, maar weigeren naar de verschillen te kijken. Er zijn geen overeenkomsten tussen de Joden van toen en de Marokkanen van nu. Sterker nog; de Joden van nu zien hun veiligheid en leefomstandigheden hard achteruit gaan, sinds de komst van de mohammedanen in de EU. 

Bennink schaamt zich als fatsoenlijk elitair bovenonsgestelde voor het deel van de Nederlandse burgers, dat durft te zeggen dat er sprake is van een Marokkanenprobleem. Aangezien er ook sprake is van een Turkenprobleem en de beide culturen verschillend zijn, doch één duidelijke overeenkomst vertonen, kunnen we spreken van een mohammedanisme- of islamprobleem.

Portiers zijn niet uit fascistische overwegingen begonnen met het weigeren van Marokkanen in discotheken, maar naar aanleiding van het onevenredig vaak betrokken zijn bij het lastig vallen van meisjes en het zoeken van ruzie met veelvuldige steekpartijen tot gevolg. Beide te relateren aan de opvoeding met de leer van Mohammed als leidraad; vrouwen zijn ondergeschikt en zonder hoofddoek vogelvrij, te betasten en vragen erom lastig gevallen te worden; en de macho eergevoelens van de mohammedaan zijn snel aangetast (zeker door een kafir) en de behoefte zich te bewijzen is groot, wat resulteert in agressief haantjesgedrag tijdens het uitgaan.

Om westerse meisjes ook een leuke avond te gunnen en om ervoor te zorgen dat zij terug blijven komen, zijn maatregelen genomen. Zonder leuke meisjes in je discotheek, kun je sluiten. Zonder vervelende Marokkaantjes in je discotheek, kun je open blijven. Als mohammedaanse jongens niet veelvuldig voor overlast hadden gezorgd in het uitgaansleven, hadden de goedwillende Marokkanen nu geen moeite gehad een discotheek binnen te komen. Dit heeft niets met fascisme te maken, Jan.

Tot slot nog dit; automonteur of slager? En hun vrouwen hebben zeker van die mooie gekleurde doeken op hun hoofd en koken zo lekker? Over vooroordelen gesproken, zeg. Oh, Jan hoopt dat één van die vrouwen met het kenmerk van de mohammedaanse onderdrukking en ondergeschiktheid van de vrouw, de hoofddoek, minister-president wordt van ons vooralsnog westerse Nederland.

Bennink; je bent niet goed bij je hoofd. Je negeert feiten, redeneert vanuit je onderbuik, om dat vervolgens anderen te verwijten. Een clown met een te laag IQ en een misplaatst gevoel van verhevenheid.

maandag 1 april 2013

Crimineel gedrag & de eer van de familie


Afdelingshoofd Renate van Lieshout vindt het niet vreemd dat mohammedanen niet in staat zijn zich te spiegelen aan de westerse cultuur en zich veelal als prinsjes opstellen. Dit is een gevolg van de islamitische opvoeding. Een belangrijk aspect dat men in het politieke en publieke debat nog altijd onder het tapijt wil vegen. De opvoeding met de leer van Mohammed als leidraad heeft een onevenredig veel grotere invloed op het gedrag van mohammedanen, dan de westerse maatschappij. De focus in onderzoeken ligt echter onterecht meestens op de invloed van de sociaal-economische aspecten, waarbij het culturele islamitische aspect zoveel mogelijk wordt genegeerd.
"Ze zijn gewend thuis de baas te zijn, alsook in de maatschappij", zegt ze. "Dat past bij jullie (mohammedaanse) cultuur".
Het past bij de mohammedaanse cultuur om zowel thuis als in de maatschappij de baas te zijn. Een terechte conclusie. De vraag is echter; laat de (Nederlandse) maatschappij het toe, dat de mohammedaanse cultuur de baas is?

Daarnaast is het opvallend, dat vanuit islamitische overwegingen, moslima's een groot risico lopen om verstoten te worden door de familie, als zij zich 'te westers' gedragen, een niet-islamitisch vriendje hebben of simpelweg niet in de mohammedaanse pas lopen. Hierbij komt zelfs in Nederland eerwraak voor, waarbij meisjes het integreren met de dood moeten bekopen. De islamitische eer van de familie is vanuit het mohammedanisme van groter belang dan het  persoonlijk welzijn en geluk van een dochter. Die opgelegde eer is er echter niet om de familie te beschermen, maar om het voortbestaan en de groei van het mohammedanisme te verzekeren. 

Hoeveel mohammedanen worden door de familie verstoten, omdat zij de westerse door de mens gemaakte wetten overtreden en vanwege een veroordeling voor een gewelddadige overval in de cel belanden? Wordt de eer van de familie wellicht niet aangetast vanwege dergelijk gedrag? Waarom worden criminele mohammedanen niet door hun familie verstoten? Is hun gedrag wellicht niet afkeurenswaardig met de leer van mohammed als leidraad? Kennelijk bedreigt dit gedrag het voortbestaan en de groei van het mohammedanisme niet. Stimuleert het de groei van het mohammedanisme soms zelfs?

De eer van de familie wordt niet aangetast door een gewelddadige overval door een zoon, maar wèl door een liefdesrelatie met een niet-mohammedaan van een dochter.

Welke gevolgen voor onze samenleving en maatschappij zijn verbonden aan de antwoorden op deze vragen? 

Tot slot nog dit;






maandag 25 maart 2013

Ontwikkel als mens en omarm verdeeldheid

Vanuit het persoonlijke referentiekader, beschouwt ieder mens de wereld en de gebeurtenissen om zich heen. Een referentiekader is de algemene samenhang van alle factoren, die voor een persoon -of zelfs een hele gemeenschap- de psychische werkelijkheid op een zeker ogenblik vormt. Een geheel van gewoonten, regels en normen, die bepalen hoe je iets beoordeelt.  

Een geheel van gewoonten, regels en normen

Dit geheel is in gradaties verschillend; per individu, per organisatie, alsook per natie en per cultuur. Omdat men binnen de westerse cultuur is doorgeschoten in het nastreven van gelijkheid, worden niet alleen de verschillen in referentiekaders te vaak genegeerd, maar lijkt zelfs het fenomeen an sich meestens niet te worden erkend.  

Vanwege de toename van individuele vrijheid, zijn de verschillen tussen persoonlijke referentiekaders van individuen binnen de westerse cultuur vaak groot. Door die individuele vrijheid zijn westerlingen in staat zeer uiteenlopende visies te hebben op dezelfde dossiers. Zo denkt de één dat de Europese Unie voor vrede en vrijheid zorgt en denkt de andere westerling dat die EU juist zal resulteren in minder individuele vrijheid en meer kans op (burger)oorlog. Zo denkt de één dat meer islam in het westen een voorbeeld is van vrijheid, terwijl de andere westerling juist van mening is, dat meer islam inherent is aan minder vrijheid. Die twee visies staan behoorlijk haaks op elkaar, terwijl beiden hetzelfde dossier beschouwen. Waarschijnlijk niet op basis van dezelfde feiten, maar wel met zekerheid op basis van een verschillend referentiekader.

Binnen culturen waar individuele vrijheid in verhouding tot de westerse cultuur minder ontwikkeld is, heerst minder verdeeldheid; de gedachten en ideeën van de mensen binnen die culturen, liggen dichter bij elkaar, lopen minder sterk uiteen. Dat maakt het makkelijker de cultuur te definiëren, te erkennen en in stand te houden. Voor westerlingen is hun westerse cultuur onderhevig aan perceptie door middel van het brede referentiekader en de vrijheid van individueel denken. Juist door de vrijheid voortgekomen uit hun westerse cultuur, zijn sommigen niet meer in staat die basis van hun cultuur te erkennen en te koesteren.

Vrijheid is inherent aan verdeeldheid. Met de toename van vrijheid en individueel vrij denken, zijn de gedachten van mensen namelijk steeds meer uiteenlopend geworden. Met de komst van het internet en de mogelijkheid onszelf steeds beter te informeren, wordt ons referentiekader steeds sneller meer breed. Dit resulteert automatisch in meer verdeeldheid en grotere verschillen in visies. We zijn alleen nog op zoek naar een manier om deze verdeeldheid in harmonie in ons bestaan te verweven.

Westerse burgers bestrijden elkaar -met name in het publieke debat - met betrekking tot belangrijke dossiers zoals de EU en het mohammedanisme, op basis van een verschillend referentiekader. Een referentiekader dat dankzij de vrije westerse cultuur heeft mogen ontstaan. Een referentiekader waarbinnen een aantal elementen verankerd ligt, waarin iedere westerling elkaar vindt; individuele vrijheid en veiligheid, voor onszelf en voor onze kinderen.

Als altijd in ontwikkeling  zijnde  westerse mensen, dienen we verdeeldheid te omarmen als een vrijheid van ons allen en moeten we op zoek naar een manier om met maximaal vrij denken meer harmonie te creëren. 

dinsdag 19 maart 2013

Homoseksualiteit is bahvies, toch?


Wat?! Beschouwen Turken homoseksualiteit als een ziekte?! Maar dát hebben we eerder meegemaakt. En die grístenhonden hebben er flink van langs gekregen, oh jawel. Vooral progressief links, maar ook liberaal rechts, hakt stevig op het Christendom in als het om het verdedigen van homorechten gaat. Met Vrijheid als prioriteit zien we hier dus een gemeenschappelijke factor, die een grote meerderheid van de burgers in Nederland met elkaar verbindt; Homorechten. Of je nu op Groenlinks stemt of op de Partij voor de Vrijheid; met betrekking tot de rechten van homo's heeft toch iedereen kritiek op het mohammedanisme? 

En dan die knappe jonge Turk; verwesterd om te zien, modern kapsel, strak leer jasje, metroman-sjaaltje en  ogenschijnlijk het toonbeeld van de geïntegreerde jonge mohammedaan. Maar dan doet hij zijn mond open; 
"Hij [Yunus] is een Turkse jongen, ik zie hem als een Turkse jongen. Zijn origine komt uit Turkije, dus er zijn dingen die je niet zomaar kunt afleren, en niet hóórt af te leren." 
De kans is groot, dat deze Turk daadwerkelijk het toonbeeld is van de jonge mohammedaan in Nederland. Wat zegt dat? De vraag welke 'dingen' je niet hoort af te leren, wordt (natuurlijk) niet door de (MSM)reporter gesteld. De 9-jarige Yunus woont al sinds hij 5 maanden oud is bij zijn lesbische pleegouders. Opgevoed door Nederlanders, geboren in Nederland, opgroeiend met de westerse cultuur, beschouwen we Yunus toch zeker als een Nederlander? Maar deze moderne knappe Turk beschouwt hem als een Turk

Wordt werkelijk een tweedeling gecreëerd in de Nederlandse samenleving door kritiek op islam? Of is de tweedeling reeds gecreëerd door het mohammedanisme, de islamitische opvoeding en de islamitische cultuur? En reageren islamcritici op dit feit, ter verdediging van Vrijheid?


maandag 18 maart 2013

Inherent aan de westerse cultuur, haaks op de islamitische cultuur

Veel mensen beschikken over onvoldoende kennis van het mohammedanisme en de islamitische cultuur. Dit is niet alleen te concluderen uit het feit, dat een substantieel deel van de burgers geen kritiek op het mohammedanisme uit, maar ook uit het feit, dat een deel van de burgers mèt kritiek op islam zichzelf niet altijd even sterk en beheerst kan verwoorden. Dit is niet zo verwonderlijk, omdat het islamdossier een dik dossier is, dat in de mainstream media te rooskleurig wordt geportretteerd. Dit schept verwarring. Kennis opdoen, is dankzij het internet veel gemakkelijker geworden; het kost echter wel tijd en energie. Met alle verplichtingen en drukke weekschema's, is het logisch dat niet iedereen de tijd en energie wil steken in het opdoen van kennis van het mohammedanisme. Daarnaast doet meer weten van het mohammedanisme afbreuk aan het beeld van een ideale wereld, waarin iedereen gelijk en hetzelfde is. Dit kan drukken op de gemoedstoestand. Een deel van de burgers kiest daarom bewust en onbewust voor het negeren van ongemakkelijke negativiteit. Zoals gezegd; niet verwonderlijk. Méér ontstellend is echter het feit, dat veel mensen over onvoldoende kennis beschikken van de westerse cultuur. Wie niet beseft welke kenmerken inherent zijn aan de westerse cultuur, zal ook niet begrijpen dat die kenmerken de moeite waard zijn om te verdedigen en een reden zijn om enorm trots te zijn op onze cultuur.
"De westerse cultuur is een cultuur, die zijn historische oorsprong vindt in Europa, maar als gevolg van kolonisatie, handel en massamedia zich verspreid heeft over het grootste deel van de wereld. Elementen van deze cultuur zijn: het Christendom; het kapitalisme; het renaissance-humanisme; de renaissance; de Verlichting; moderne wetenschap en technologie; de industrialisering; de secularisatie.
Een belangrijk kenmerk is de vrije meningsuiting: in principe mag alles ter discussie worden gesteld en is geoorloofd een afwijkende mening te publiceren en in de openbaarheid te brengen zonder te vrezen voor sancties van overheden of religieuze groeperingen die consensus opleggen. Een hieruit voortgekomen verschijnsel is de wetenschappelijke methode die wetenschappelijke theorie toetst aan de werkelijkheid. Hierdoor wordt een, voortdurend verder aangescherpt, wetenschappelijk model van de werkelijke wereld geschapen."
Opgegroeid in het Vrije Westen, gedraagt een deel van de burgers zich als een stel verwende kinderen. Kinderen die veilig opgroeien, naar goede scholen gaan, omringd zijn door redelijke mensen, alles krijgen wat hun hartje begeert en geen besef hebben van de historie van de mensheid, van de evolutie en van de wereld buiten hun comfortzone. "Ieder mens is gelijk, ieder mens is hetzelfde en ieder mens ter wereld is gelijktijdig en evenredig ontwikkeld."; w r o n g. 

Net als een slaapkamer gevuld met het duurste speelgoed geen indruk meer maakt op het kind dat er dagelijks in leeft en slaapt, maken de kenmerken van de westerse cultuur geen indruk meer op een te groot deel van de westerse bevolking. Een duidelijk gebrek aan besef van het bijzondere tijdperk waarin wij leven. Alsof het zo gewoon is, als mens geëvolueerd te zijn tot een beschaafd wezen met individuele Vrijheid en de Vrije Meningsuiting. Alsof het zo gewoon is, dat een cultuur zo geciviliseerd is en kenmerken zoals die van de westerse cultuur onlosmakelijk aan zich verbonden heeft. Alsof het altijd zo is geweest...

Om te begrijpen dat het mohammedanisme en de islamitische cultuur haaks op onze cultuur staan, dient men eerst te beseffen welke kenmerken inherent zijn aan de westerse cultuur. Kenmerken die de moeite waard zijn om te verdedigen en een reden zijn om enorm trots te zijn op onze westerse cultuur.

Stop acting like a spoiled brat.


zaterdag 16 maart 2013

Moslimorgaan veroordeelt uiting antisemitisme

Zaterdag stond in de Telegraaf een stuk met de kop "moslimorgaan veroordeelt antisemitisme". Wie het artikel goed leest, komt mogelijk tot een andere conclusie. Veroordeelt het moslimorgaan daadwerkelijk antisemitisme of geeft het moslimorgaan aan, dat het uiten van antisemitisme niet handig is?
"De organisatie wil in gesprek met alle partijen die bij het incident betrokken zijn en zal binnenkort met prominenten en bestuurders van moslimorganisaties samenkomen om de kwestie te bespreken."
Het uitgangspunt zegt meestens veel over de uitkomst. Als het moslimorgaan spreekt van een incident, is men dus op voorhand niet bereid het probleem onder ogen te komen. Antisemitisme is namelijk inherent aan het mohammedanisme. Wie zich een klein beetje heeft verdiept in de leer van het mohammedanisme, kan niet anders dan concluderen dat Jodenhaat vanuit islam wordt opgelegd aan mohammedanen. Een opvoeding op basis van de leer van islam, is een opvoeding met antisemitisme als ingrediënt. Er is dan ook geen sprake van een incident. Het moslimorgaan weet dat als geen ander.

vrijdag 15 maart 2013

Welkom en Bedankt

Voor de vele reacties op mijn laatste column, die ik geschreven heb voor De Dagelijkse Standaard, dank ik iedereen hierbij hartelijk. Een mooi podium is me door DDS geboden en daarvoor ben ik Joshua Livestro en de anderen zeer erkentelijk. De vele comments onder de verschillende stukken ik geschreven heb en de uiteenlopende gesprekken via Twitter, gaven reeds aan dat de columns van Blondemevrouw goed gelezen worden. De reacties op 'Till we meet again' lieten mij beseffen, dat een pauze nemen, een egoïstisch besluit is.

Het is desalniettemin een goed besluit. Ieder mens moet af en toe even opladen en dat is voor mij niet anders. Voor mensen die zich er fulltime op kunnen en willen toeleggen, is het al van belang om regelmatig even een stap terug te nemen en het één en ander van een kleine afstand te beschouwen. Dat is in mijn optiek zowel van toegevoegde waarde voor de inhoud van de columns als voor de persoonlijke gemoedstoestand. Columns schrijven, doe ik naast andere bezigheden.

Op deze website staat een groot aantal van de tot op heden geschreven columns, eerder gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard. Voorlopig zal ik minder frequent schrijven en online zijn dan de afgelopen periode. Toch zal ik hier regelmatig een nieuw stuk plaatsen. Ook zal ik op verzoek af en toe bijdragen leveren aan andere websites. Het ging namelijk niet om mij en het gaat nog steeds niet om mij. Het gaat om Vrijheid.

En Vrijheid is mijn prioriteit.

donderdag 14 maart 2013

Van RAMKOERS naar een stabiele toekomst


Verdeel en heers? Laten we dat ons nu nog steeds gebeuren? Het migratieproject is mislukt. De SP voorspelde het in 1983, een deel van de burgers heeft het jarenlang aangegeven en uiteindelijk hebben zelfs leiders van diverse landen in Europa openlijk toegegeven dat het migratie-experiment is mislukt. Toch blijft het beleid nagenoeg ongewijzigd. Marginale aanpassingen die het idee moeten geven dat er iets verandert, terwijl feitelijk op dezelfde voet wordt doorgegaan. Geen grootschalig onderzoek naar de redenen van het falen, geen plan voor de toekomst. De conclusies van een dergelijk onderzoek zouden namelijk leiden tot de val van het ondemocratische bureaucratische monster dat we de Europese Unie noemen. Onlosmakelijk met elkaar verbonden, wordt omwille van het één, het ander genegeerd.

Blondemevrouw; till we meet again


Blondemevrouw stopt met het schrijven van columns. Een nieuwe fase is aangebroken. Dat besef heeft me laten besluiten voorlopig geen columns meer te schrijven. De tijd van vrijblijvendheid is voorbij en het schrijven van columns, pogen anderen aan het denken te zetten, is niet langer voldoende. Wie het islamdossier onvoldoende doorgrondt, begrijpt niet met hoeveel passie en gevoel van urgentie ik doe wat ik doe. De 44 columns ik voor De Dagelijkse Standaard heb mogen schrijven vormen samen een palet van mijn gedachten over de negatieve invloed van de Europese Unie en met name van het mohammedanisme, op onze Vrijheid. What more can I say? Voor velen is het islamdebat slechts een wedstrijdje. Een nieuwe fase is echter aangebroken en ik spreek hier niet van een nieuwe persoonlijke fase. Slechts de kwaadwillenden en de onnozelen kunnen blijven volharden in het spelen van spelletjes. Hieraan doet Blondemevrouw niet mee.

Fatsoenspolitie; een goede zaak!


Het plein staat vol met emotionele, moedige, jonge mensen. Zij hebben een duidelijke boodschap; wij eisen méér vrijheid! Een massale toestroom van burgers naar die centrale plek, om saamhorig en heroïek te demonstreren voor vrijheid. Niet wetende dat hun inzet en doorzettingsvermogen zou worden misbruikt om het tegenovergestelde te bewerkstelligen. De dag voor de val van Mubarak stond het Tahrirplein vol met studenten en seculiere vrouwen. Toen datzelfde plein de dag ná de val van Mubarak vol stond met mannen in jurken en vrouwen met hoofddoeken, werd reeds duidelijk dat de studenten en seculiere vrouwen onwetend een islamitische revolutie hadden ontketend, die zou resulteren in méér islam en mínder vrijheid.

Marokkaanse organisaties, het Thuisgevoel en Democratie


Bijna 90 Marokkaanse organisaties hebben samen een brief opgesteld en aan de Tweede Kamer gestuurd. Saamhorigheid alom, ten einde het Marokkanendebat te beïnvloeden. <--break->Of liever nog;  om te voorkomen dat een inhoudelijk debat over het mohammedanismeprobleem plaatsvindt. De Marokkaanse organisaties willen met het voorkomen van het debat, ‘waarborgen dat alle delen van de samenleving zich kunnen herkennen in het centrum van de democratie’. Kennelijk hoort het deel dat erkent dat er sprake is van een Marokkanen- en mohammedanismeprobleem, niet bij de samenleving (die we met zijn allen aan het maken zijn), in de optiek van de Marokkaanse organisaties. Ook is in hun optiek het voorkomen van een debat, blijkbaar het onderstrepen van democratie. Hiermee bevestigend, dat vanuit het mohammedanisme het begrip democratie wordt geaccepteerd noch begrepen.
“Geachte parlementariërs,
[…] U kunt kiezen uit twee opties om Wilders in zijn hemd te zetten.
(Ten eerste) Door weg te blijven bij deze verkiezingsbijeenkomst van de PVV! (Ten tweede) Mocht u toch uw moverende redenen hebben om mee te doen, dan heeft dat alleen zin wanneer u erin slaagt om het beoogde effect van Wilders volledig uit te schakelen.
[…] Uiteraard zal Wilders tenslotte - om de critici de mond te snoeren- ook oplossingen aandragen: keihard straffen en het land uitzetten.
[…] maatregelen […] Denk daarbij aan het succesvolle initiatief van hoofdcommissaris Nordholt in Amsterdam ongeveer twintig jaar geleden met ontspoorde Antilliaanse jongeren. […] Een strenge militaire aanpak in een kazerne.
[…] Doe niet weer een onderzoek. De problemen zijn sinds de jaren ‘80 over-onderzocht. Wat ontbreekt zijn niet de analyses van de problemen maar de juiste maatregelen.
[…] Of het debat een vloek dan wel een zegen wordt, is volledig aan u!”

Mijn droom voor ons land, inspiratie voor Willem-Alexander


Beatrix Wilhelmina Armgard van Oranje-Nassau gaat de geschiedenis in als de koningin die haar naam te letterlijk nam - Beatrix: zij die gelukkig maakt - en daarmee Nederland heeft verkwanseld en het Nederlandse volk in de afgrond heeft gestort. Sommigen herkennen geschiedenis wanneer het gemaakt wordt, anderen hebben enkele decennia nodig om volledige bewustwording tot stand te laten komen, weer anderen kiezen ervoor geschiedenis eeuwig te negeren. Op welke wijze wordt Beatrix over een eeuw  of twee eeuwen in de geschiedenisboeken omschreven? En zal prins Willem-Alexander op dezelfde wijze omschreven gaan worden? Geschiedenis en toekomstige geschiedenis.

Anderen aan het denken zetten


Op korte termijn grote veranderingen verwachten, is jezelf teleurstellingen voor de voeten werpen. Nadat je jezelf meermaals hebt laten struikelen in een periode van vijf jaar, neemt je energie af en je frustratie toe. Waarna je uiteindelijk de handdoek in de ring werpt, omdat je niet nog een teleurstelling wilt verwerken. Je kiest ervoor je niet meer druk te maken, je distantieert je van grote maatschappelijke problemen en gaat voor jezelf, je geliefden en jullie persoonlijke toekomst leven. Niets meer, niets minder. Een kleine fijne wereld, voor zo lang als het duurt. Een voorspelbaar verloop als je tot de conclusie bent gekomen, dat vrijheid onder druk staat en hier op korte termijn verandering in denkt te kunnen brengen. Vandaag deze column naar aanleiding van een reactie van R. Hartman, gisteren onder de column “Realofobie en het maken van onderscheid”

Realofobie en het maken van onderscheid


Met de opkomst van redelijkheid en tolerantie, lijkt logica verloren te zijn gegaan. De mensen die gelijkheid wensen voor ieder mens op aarde, trachten dit te bereiken door ongelijkheid te negeren en dikwijls (on)bewust te stimuleren. Wie weigert ongelijkheid te zien, leeft in een wereld van gelijkheid. In dergelijk gedrag is weinig logica te bespeuren. Toch geven zulke mensen aan, zelf daar wèl de logica van in te zien. Het is dan ook inderdaad een feit, dat ongelijkheid soms noodzakelijk is. Wie bepaalt dat? Niet wie, maar wat; logica. Logische handelingen en overwegingen zijn eenvoudig te beargumenteren. Welk argument verdedigt ongelijkheid? Is het een realistisch argument of is het een argument uit angst voor de realiteit?

Tijd voor een seculier straatbeeld


Godsdienstvrijheid is de vrijheid zelf te kiezen om tot een godsdienst toe te treden en deze te belijden en beoefenen. Godsdienstvrijheid laat ook de ruimte voor de mogelijkheid van een vrije keuze voor een godsdienstloze levenshouding. In het jaar 2000 was 62% van de Nederlanders niet verbonden met een of andere religie (SCP). Dit percentage loopt in 2020 op naar 72%. Wordt het niet eens tijd, het straatbeeld vanuit dit perspectief te beschouwen?
De wet met betrekking tot godsdienstvrijheid is opgesteld voorafgaand aan het grote immigratie-experiment. Nog voor een ideologie vermomd als een religie binnen de grenzen van onze cultuur werd uitgenodigd. En voorafgaand aan de komst van het internet. Het referentiekader dat de wetgevers hebben gebruikt voor het opstellen van de wet, is dus inmiddels uiterst achterhaald. Beschaving en rede hebben ons ver genoeg gebracht, opnieuw de balans op te kunnen maken. Waar tweedelingen zijn ontstaan, zijn maatregelen te nemen om harmonie te herstellen.

Verschil in opvattingen en sharia-style denken.


In Marokko, en op veel andere plekken in de wereld, geldt een wet waarbij verkrachters hun straf kunnen ontlopen door met het slachtoffer te trouwen. De ouders van verkrachte meisjes stemmen vaak in met een huwelijk omdat zij de ontmaagding buiten het huwelijk als een schande beschouwen. Meisjes die verkracht zijn, wordt drievoudig geweld aangedaan; door hun verkrachter, door hun traditie en door de geldende wetgeving. De schuldvraag is ondergeschikt aan het eergevoel. En áls de schuldvraag aan de orde komt, wordt meestens naar het slachtoffer gewezen.
“Article 475 of the Moroccan penal code allows for the "kidnapper" of a minor to marry his victim to escape prosecution, and it has been used to justify a traditional practice of making a rapist marry his victim to preserve the honour of the woman's family.”
Niet het feit dat zij op brute wijze is verkracht is leidend, maar het feit dat zij ongehuwd gepenetreerd is, haar “maagdenvlies” verloren heeft en de familie-eer geschonden heeft, is leidend. Vanuit dat perspectief beschouwd, is een verkracht meisje altijd meervoudig de dupe. Vanuit de westerse cultuur wordt dit sterk afgekeurd. Toch is er gelatenheid te bespeuren. Zolang het ver buiten de dijken plaatsvindt, lijkt er voor een relatief grote groep mensen, weinig reden voor ophef. Is het echter nog steeds een “ver-van-m’n-bed-show”? Het slachtoffer als dader beschouwen, is een mindset, een gedachte en een culturele traditie. Als je binnen een vrije samenleving alle ruimte biedt aan uiteenlopende mondiale culturele tradities, doemt de wereld die zo ver van het bed leek, uiteindelijk binnen de dijken op.

Eerwraak, familiedrama’s en wegkijkerij


Als een meisje in Nederland wordt omgebracht uit eerwraak, wordt die oorzaak dan erkend en publiekelijk meegedeeld? De Telegraaf kopt vandaag dat eerwraak het motief lijkt voor de moord op de 16-jarige Marokkaanse Mirjam Abarkan uit IJsselstein. Politie spreekt echter vooralsnog van “problemen binnen het gezin” die ten grondslag zouden liggen aan de moord, die uiteindelijk als “familiedrama” de archieven in zal gaan.
Waarom hebben wij in het westen toch zo’n moeite met het beestje bij de naam noemen? Voor geen enkele moord gepleegd door een familielid, is het woord “familiedrama” een gepaste omschrijving. Je spreekt van een familiedrama als oma kanker blijkt te hebben; of als tante Sophie op weg naar haar werk op de fiets is geschept door een vrachtwagen, is komen te overlijden en drie kindertjes en een man achterlaat; of als ouders na een scheiding besluiten de kinderen te gebruiken om elkaar het leven zuur te maken; of als pa zijn baan kwijt is geraakt en niets anders doet dan depressief voor zich uit staren en zijn gezin onder spanning zetten; dán spreek je van familiedrama’s. Als een moeder haar dochter vermoordt, spreek je van moord. Of van doodslag, als dat juridisch mocht blijken.

Iran en de kracht van internationale aandacht


Alle camera’s waren gericht op Midan Tahrir, het bevrijdingsplein in Caïro. De islamitische revolutie mocht rekenen op dagelijkse aandacht van zowel de mainstream media als van politiek Europa. Vanaf december 2010 was er sprake van een golf van protesten in landen zoals Tunesië, Algerije, Egypte, Libië en Syrië, die voorzien van eenzijdig commentaar door bijvoorbeeld een Petra Stienen, dagelijks het nieuws en verschillende actualiteitenprogramma’s haalden. Alsof een wereldwonder in aantocht was, werd gesproken van een “Arabische Lente”. Jonge vrijdenkende Egyptenaren in beeld gebracht, protesterend tegen Mubarak. De opvolgende machtsovername door de moslimbroederschap bagatelliserend en ontkennend.
Met name dankzij de internationale aandacht voor de protesten en het feit de ogen van de internationale media op hen gericht waren, hebben de demonstranten een kans gehad. Door diezelfde aandacht met een eenzijdige blik, het bagatelliseren en wegkijken, heeft de moslimbroederschap helaas tevens alle ruimte gekregen. Internationale aandacht en druk is in vele opzichten van groot belang. Uiteraard verschilt per land de politieke afweging door de uiteenlopende belangen. De internationale pers geeft onder leiding van de politieke macht veel aandacht aan het ene protest, maar niet voldoende aan het andere.

Een hoer is geen slavin


Indien men een vrouw in de westerse cultuur als hoer beschouwt, associeert men dat met het betalen voor seks. De basis betreft de vrije wil van de betreffende vrouwelijke prostituee. Zij bepaalt voor welke prijs zij zichzelf aanbiedt en heeft het recht mannen te weigeren, ook als die mannen driftig met geld wapperen. De westerse prostituee is de baas over het eigen lijf. In Nederland draagt zij zelfs belasting af.
“Zij die de islamitiese godsdienst belijden, begrijpen de zeden en gewoonten van de Nederlanders niet. En het is bekend dat voor hen het gedrag en leefpatroon van Nederlandse vrouwen zo afwijkt van het hunne, dat bij velen van hen de gedachte kon opkomen in een soort “Babylon'' terechtgekomen te zijn. Waar naar hun maatstaven gemeten de vrouwen zich zo onzedelijk gedragen dat het welhaast hoeren moesten zijn.” – Socialistische Partij (SP) 1983 Gastarbeid en Kapitaal

Raadselman Jan Jaap de Ruiter


Jan Jaap de Ruiter weet niet wat hij zegt. Het is Jan Jaap eerder niet gelukt de inhoud van mijn columns te doorgronden, maar nu blijkt dat hij tevens niet in staat is, zijn eigen woorden te ontraadselen. Wellicht dat het hem meer duidelijk wordt, als het overzichtelijk en concreet wordt aangegeven. Daarnaast zou het interessant kunnen zijn voor de bezoekers van De Dagelijkse Standaard om (opnieuw) mee te krijgen, hoe men binnen de realofobische sekte - waartoe de Ruiter in mijn optiek gerekend mag worden – denkt, redeneert en handelt. . Naast de inhoudelijke reactie van Blondemevrouw, die eerder vandaag op deze site verscheen, hierbij nog een reactie op het verdraaien van de inhoud van één van mijn columns en op de persoonlijke stukjes tekst die Jan Jaap de Ruiter schreef.
Tijdens een radio-optreden sprak Jan Jaap de Ruiter de volgende woorden over de door mij geschreven column Reductio ad Hitlerum; 
“Gisteren stond er een stukje op de site van de Dagelijkse Standaard en daar schreef iemand: Ik heb een buurman, een moslim, een hele aardige kerel, maar daar mag ik hem niet op beoordelen.”

Moslims en islam: een beargumenteerd onderscheid



Een goede, gematigde moslim vanuit Westers optiek beschouwd, is een slechte moslim vanuit islam beschouwd. <--break->Dit is wat Geert Wilders onder andere stelt in zijn boek Marked for Death, zoals blijkt uit het stuk van Jan Jaap de Ruiter op de Dagelijkse Standaard. Een goede moslim vanuit islam beschouwd, voert de opdrachten in de koran uit, houdt zich aan de leefregels die worden opgelegd via de koran, soenna, qiyas en idjma en wijst democratie af, alsook door de mens gemaakte wetten.
De sharia wordt weliswaar uiteenlopend aangevuld in diverse islamitische landen op basis van de idjma (consensus), het zijn de overeenkomsten die bepalend zijn; de bron van sharia over de hele wereld, is de koran. Zowel de Medina-verzen als de oudere Mecca-verzen dienen als basis. Islam is een allesomvattend politiek en juridisch systeem, dat ieder aspect van het menselijk bestaan bepaalt.
“Wilders werkt in zijn boek zijn gedachten verder uit. Hij stelt daarin dat gematigde moslims […] eigenlijk niet bestaan. Een echte moslim is alleen hij of zij die de agressieve ideologie van de islam voor de volle vernietigende 100% uitvoert. Daaruit zou je kunnen concluderen dat Wilders de gematigde moslims, die dus eigenlijk geen moslims zijn, niet meer viseert. Ze zijn niet interessant voor zijn politiek.” – Jan Jaap de Ruiter
Hetgeen Jan Jaap stelt dat zou kunnen worden geconcludeerd uit de stelling van Wilders, wordt niet door de Ruiter onderbouwd met argumenten. Het door Wilders aangegeven verschil in perceptie van goede moslims / slechte moslims, zegt geenszins dat hiermee een keuze wordt gemaakt, wie wel of niet te viseren. Vanuit een Westers perspectief is een goede moslim een moslim die de opdrachten vanuit de koran naast zich neerlegt en de leefregels vanuit de Westerse cultuur accepteert. Vanuit islam beschouwd, doet een goede moslim het tegenovergestelde. Dat verschil in perceptie is hetgeen Wilders wenst aan te geven, doch kennelijk niet wordt begrepen door Jan Jaap de Ruiter. Is islam een agressieve ideologie? De koran is leidend;
Qur'an 8:12- "I will cast terror into the hearts of those who disbelieve. Therefore strike off their heads and strike off every fingertip"
Qur'an (3:151) - "Soon shall We cast terror into the hearts of the Unbelievers, for that they joined companions with Allah"
Bukhari (52:220) - Allah's Apostle said... 'I have been made victorious with terror'

Jan Jaap de Ruiter is een arabist, die de plank slaat, doch mist.


"U liegt en u draait".
Op 8 december 2012 schreef ik een column met de titel Reductio ad Hitlerum. Hierin stelde ik het volgende:
Mijn buurman is een vriendelijke moslim. Dat is hij echter niet dankzij islam, maar ondanks islam. Een totalitaire ideologie zoals islam, beoordeel je niet op basis van het gedrag van je buurman. Islam beoordeel je aan de hand van de koran en de ahadith. Het is de leer die je kunt beschouwen, om vervolgens te evalueren. De mens beoordeel je aan de hand van zijn handelen. Als zijn handelen is ingegeven door de leer, is het opnieuw de leer die te beoordelen is.
Om zijn nieuwe anti-Wildersboek te promoten, was Jan Jaap de Ruiter op 10 december 2012 te gast bij het radioprogramma Lijn1. Naast zijn gebruikelijke retoriek over Geert Wilders, sprak hij over mijn column, Reductio ad Hitlerum. Vanaf ongeveer minuut 13.20 is zijn commentaar op de column te horen.
“Gisteren stond er een stukje op de site van de Dagelijkse Standaard en daar schreef iemand: Ik heb een buurman, een moslim, een hele aardige kerel, maar daar mag ik hem niet op beoordelen.”

Reductio ad Hitlerum


Mijn buurman is een vriendelijke moslim. Dat is hij echter niet dankzij islam, maarondanks islam. Een totalitaire ideologie zoals islam, beoordeel je niet op basis van het gedrag van je buurman. Islam beoordeel je aan de hand van de koran en de ahadith. Het is de leer die je kunt beschouwen, om vervolgens te evalueren. De mens beoordeel je aan de hand van zijn handelen. Als zijn handelen is ingegeven door de leer, is het opnieuw de leer die te beoordelen is. Het zijn niet de islamcritici die alles en iedereen over één kam scheren. Het zijn de realofoben en islamapologeten die moslims en islam over één kam scheren.
Een meerderheid in Nederland ziet islam en het islamitische normen- en waardenstelsel als een probleem. Veel Nederlanders voelen zich inmiddels een vreemde in eigen land. Een cultuur die haaks op onze eigen westerse cultuur staat, wordt bevoorrecht en gefaciliteerd. Een macho- en schaamtecultuur met de leer van Mohammed als belangrijke leidraad, waarvan de invloed op de Nederlandse samenleving steeds groter wordt.
Onder andere via Twitter uitgemaakt worden voor nazi-hoer of fascist vanwege gefundeerde kritiek op islam, is mij niet vreemd. Een Godwin heeft meestens de intentie de inhoud, argumenten en feiten te negeren en de persoon die de inhoud aandraagt, in diskrediet te brengen. Toch kan een Godwin ook van toegevoegde waarde zijn;
Mijn buurman is een vriendelijke nazi. Dat is hij echter niet dankzij het nazisme, maar ondanks het nazisme.

Proef: neem niet-westerse immigranten op in Nederlandse gezinnen


Voorstanders van de multiculturele samenleving wordt gevraagd zich aan te melden voor een belangrijke proef; inburgering 2.0. Schaf de inburgeringscursus in een klasje met mede-immigranten die de Nederlandse taal niet beheersen en geen kennis hebben van- of waardering hebben voor het Nederlandse normen- en waardenstelsel af. Neem in het vervolg niet-westerse immigranten op in Nederlandse gezinnen en huishoudens, die de multiculturele samenleving een warm hart toe dragen. Met deze proef worden meerdere problemen aangepakt, die inherent zijn aan het creëren van een multiculturele samenleving.
Beheersing Nederlandse taal
Nederlandse kinderen spreken en begrijpen de Nederlandse taal reeds voor zij naar school gaan, omdat zij thuis van hun ouders dagelijks de Nederlandse taal meekrijgen. In niet-westerse gezinnen in Nederland is de Nederlandse taal meestens niet de dagelijkse voertaal. Een les op school of via volwasseneneducatie volgen, om vervolgens thuis geen woord Nederlands te spreken, beperkt de groei in taalbeheersing.
Door niet-westerse asielzoekers en immigranten in Nederlandse gezinnen te plaatsen, wordt hun voertaal Nederlands en zal een sterke groei in taalbeheersing merkbaar zijn. Ook kunnen zij dagelijks vragen stellen en bijleren. Dit vergroot de kansen op de arbeidsmarkt, alsook de kansen op integratie. Ook wordt voor- en vroegschoolse educatie voor taal (VVE) voor niet-westerse allochtone kinderen overbodig. Kinderen leren snel en zullen van een Nederlands gezin en de voertaal van het huishouden veel oppikken, waardoor zij de Nederlandse taal snel zullen beheersen.
Normen- en waardenstelsel
De niet-westerse normen en waarden wijken nogal af van de westerse normen en waarden.

Goedbedoelde contraproductiviteit


De voorstanders van de multiculturele samenleving, die ‘we’ met z’n allen aan het maken zijn, frustreren en saboteren eigenhandig het proces dat zou moeten leiden tot het slagen in het creëren van hun ideale wereld.
Er zijn grote verschillen tussen een ideaal wereldbeeld en de realiteit. Wie een ideaalbeeld als doel voor ogen heeft, zal de realiteit als uitgangspunt moeten nemen. 1. Hier zijn we nu. 2. Daar willen we naartoe. 3. Hoe komen we daar? Gezien de huidige stand van zaken, lijkt de meerderheid zich slechts te willen richten op stap twee. De realiteit lijkt er voor hen niet toe te doen, stap één in het denkproces wordt genegeerd, waardoor het onmogelijk wordt stap drie te zetten. Hoe kan iemand beredeneren wat noodzakelijk is te doen of laten om het doel te bereiken, als de realiteit niet als uitgangspunt wordt genomen?
Op 24 december 2012 schreef Michael van der Galien op de Dagelijkse Standaard over de halalwoningen in Amsterdam. Ook Jan Bennink schreef een stevig stuk voor Volkskrant Opinie. Voorstanders van de multiculturele samenleving (en ongeïnteresseerde schouderophalende burgers), zien dit als een onderdeel van het proces van ontwikkeling van de samenleving die we met z’n allen aan het maken zijn. Maar, dragen halalwoningen bij aan het creëren van een ideale wereld? En als ze niet bijdragen, kan het zijn dat dergelijke ontwikkelingen het bereiken van het doel juist moeilijk, zo niet onmogelijk maken?

Islamitische raad van bestuur beschuldigd van discriminatie


In Denemarken wordt een raad van bestuur met een islamitische meerderheid beschuldigd van discriminatie. De woordvoerder van de lokale politie zegt dat moet worden vastgesteld welke motieven ten grondslag liggen aan het besluit van de raad van bestuur om een subsidie van 1.200 dollar (7.000 kroner) voor het organiseren van het jaarlijkse ‘Christmas Event’ af te wijzen, om vervolgens wèl in te stemmen met een budget van 10.000 dollar (60.000 kroner) aan subsidie voor een ‘islamic EID celebration, marking the end of ramadan’.  
Inmiddels is in heel Denemarken het debat losgebarsten over de rol van islam in het post-Christelijke Denemarken. Verhitte discussies en debatten waarbij de boosheid van de Deense bevolking voel- en zichtbaar is. Men is in Denemarken inmiddels dus zo ver dat islamisering niet langer ontkend en onbesproken kan blijven.
In het publieke debat in Nederland wordt vaak gezegd dat moslims geen meerderheid zullen vormen en we dus ook niet hoeven te filosoferen over wat er dan eventueel gebeurt met de westerse cultuur en samenleving. Maar hoe groot is de invloed van een minderheid? Er zou geen sprake zijn van islamisering. Maar is dat ook zo? Is dat een feit? Een zekerheid? In Denemarken heeft in ieder geval een aantal steden en gebieden inmiddels een islamitische meerderheid. Alsook islamitische no-go areas

Kans op verlichting en secularisering van islam is nihil.


Eind 2012 kwam het Sociaal en Cultureel Planbureau met de resultaten van een onderzoek naar de geloofsbeleving van moslims in Nederland. In 2004 concludeerde het SCP nog, dat er sprake zou zijn van een voorzichtige trend naar secularisering. Daar zijn tijdens dit recente onderzoek, geen aanwijzingen voor gevonden. Het SCP concludeert dat voor alle moslims in Nederland, praktiserend of niet, islam een belangrijke leidraad is in het leven.
Moslims in Nederland kunnen worden onderverdeeld in drie groepen. De eerste en kleinste groep (20%) bestaat uit moslims die weinig praktiserend zijn, maar zichzelf wel sterk identificeren met islam. En islam en de leer van Mohammed als belangrijke leidraad zien in hun leven. Deze groep wordt ten onrechte vaak aangeduid als de groep seculiere moslims.
Secularisme is de overtuiging dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de maatschappij en het streven naar verwereldlijking van de cultuur.
De leer van Mohammed is de leidraad van de niet praktiserende moslim. Dat hij rituelen afwijst, zoals vijf keer per dag bidden, moskeebezoek en Ramadan, is geenszins het afwijzen van islam, noch  het afwijzen van de invloed van islam op de maatschappij. Ook bewijst dit niet dat hij overtuigd is dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de maatschappij. Dit wordt overigens ook zelden tot nooit door deze groep uitgedragen of kenbaar gemaakt. Hieruit is zèlfs niet op te maken, dat er sprake zou zijn van enige voorzichtige trend naar secularisering.

SOAP: "Goedwillende Moslims, Slechtwillende Moslims"


Over het algemeen trekken moslims uit islamlanden weg, op zoek naar een beter leven. Omdat islam een ideologie is, die ieder aspect van het menselijk bestaan bepaalt, vertrekken grote groepen mensen uit landen waar islam heersend is. Dat dit de reden van hun vertrek is, concludeer ik uit het feit men niet naar omringende islamlanden verhuist, maar naar het seculiere westen komt. Indien het slechts om de situatie in het thuisland zou gaan -oorlog bijvoorbeeld-  en men zich wel heel prettig voelt bij een leven met islam als enige reden voor hun bestaan, zou men naar een omringend islamitisch land zijn gegaan. Kortere reis, lagere reiskosten, binding met hun cultuur, makkelijker integreren en leven zoals men gewend is.
Islam in islamlanden is kennelijk reden genoeg om te emigreren en onvoldoende boeiend gebleken om te blijven of te remigreren. Eenmaal in het seculiere westen, is het gemakkelijk islam te idealiseren en als moslim voor al het goede in het leven, islam dankbaar te zijn. Het toeschrijven van het geluk aan islam, is gemakkelijk als men niet hoeft te lijden onder shariawetgeving en islamitisch overheidsbeleid en als men niet direct geconfronteerd wordt met de allesoverheersende druk van islam. Het is jammer dat te veel moslims in het westen de ogen sluiten voor de ellende die andere moslims in de wereld ervaren door islam. Enig inzicht inzake het versterken van de invloed van islam in het seculiere westen, lijkt hierdoor te ontbreken. Het maakt hen gemakkelijk in te zetten voor het verspreiden van islam. Zij geven islam daarbij ook nog eens een mooier masker dan het verdient.