Proef: neem niet-westerse immigranten op in Nederlandse gezinnen

Voorstanders van de multiculturele samenleving wordt gevraagd zich aan te melden voor een belangrijke proef; inburgering 2.0. Schaf de inburgeringscursus in een klasje met mede-immigranten die de Nederlandse taal niet beheersen en geen kennis hebben van- of waardering hebben voor het Nederlandse normen- en waardenstelsel af. Neem in het vervolg niet-westerse immigranten op in Nederlandse gezinnen en huishoudens, die de multiculturele samenleving een warm hart toe dragen. Met deze proef worden meerdere problemen aangepakt, die inherent zijn aan het creëren van een multiculturele samenleving.

Beheersing Nederlandse taal

Nederlandse kinderen spreken en begrijpen de Nederlandse taal reeds voor zij naar school gaan, omdat zij thuis van hun ouders dagelijks de Nederlandse taal meekrijgen. In niet-westerse gezinnen in Nederland is de Nederlandse taal meestens niet de dagelijkse voertaal. Een les op school of via volwasseneneducatie volgen, om vervolgens thuis geen woord Nederlands te spreken, beperkt de groei in taalbeheersing.

Door niet-westerse asielzoekers en immigranten in Nederlandse gezinnen te plaatsen, wordt hun voertaal Nederlands en zal een sterke groei in taalbeheersing merkbaar zijn. Ook kunnen zij dagelijks vragen stellen en bijleren. Dit vergroot de kansen op de arbeidsmarkt, alsook de kansen op integratie. Ook wordt voor- en vroegschoolse educatie voor taal (VVE) voor niet-westerse allochtone kinderen overbodig. Kinderen leren snel en zullen van een Nederlands gezin en de voertaal van het huishouden veel oppikken, waardoor zij de Nederlandse taal snel zullen beheersen.

Normen- en waardenstelsel

De niet-westerse normen en waarden wijken nogal af van de westerse normen en waarden.
Zonder kennis van- en waardering voor het Nederlandse, westerse normen- en waardenstelsel, is integratie onmogelijk. Door niet-westerse asielzoekers en immigranten eerst voor een bepaalde periode te huisvesten in Nederlandse gezinnen, krijgen zij vanaf het begin een belangrijk deel mee van ons normen- en waardenstelsel. Dit vergroot de kansen op integratie aanzienlijk. Ook voorkomt dit deels negatieve druk van de niet-westerse gemeenschap in Nederland.

Tekort aan sociale huurwoningen

Huisvesting voor asielzoekers en immigranten is steevast een probleem. Er is reeds sprake van lange wachtlijsten en tekorten op de woningmarkt en de komst van asielzoekers en immigranten verhoogt die druk. Met inburgering 2.0 wordt een urgentieverklaring overbodig en kunnen asielzoekers middels de standaard procedure via de wachtlijst, wachten op een huurwoning. Omdat men dan reeds enkele jaren gewend is aan het samenleven met Nederlanders, zal men zich minder genoodzaakt voelen een woning in een overwegend niet-westerse woonwijk te zoeken.

Arbeidsparticipatie

Inwonend bij een Nederlands gezin is er een zeer beperkte mogelijkheid tot het aanspraak maken op een uitkering. Het gastgezin zal haar tijdelijke inwoners om een gepaste bijdrage vragen en stimuleren tot arbeidsparticipatie en helpen bij het vinden van een baan. Sociale controle speelt hierbij een rol om te voorkomen dat men op illegale- en/of criminele wijze geld verdient. De niet-westerse immigranten zullen tevens zélf over geld willen beschikken en op zoek gaan naar een baan.

Risico

Met Inburgering 2.0 kunnen voorstanders van immigratie van niet-westerse allochtonen, die niet-westerse normen en waarden meebrengen, bewijzen hoe zeer zij bereid zijn een feitelijke bijdrage te leveren aan het creëren van die multiculturele/multi-etnische samenleving.

Er is wel een risico verbonden aan deze proef. Met name voor de gastgezinnen die de multiculturele samenleving een warm hart toedragen. Zij hebben namelijk een ideaalbeeld voor ogen. Er zijn echter grote verschillen tussen een ideaal wereldbeeld en de realiteit. Wie een ideaalbeeld als doel voor ogen heeft, zal de realiteit als uitgangspunt moeten nemen. 1. Hier zijn we nu. 2. Daar willen we naartoe. 3. Hoe komen we daar?

Door niet-westerse asielzoekers en immigranten in Nederlandse gezinnen op te nemen, komt de realiteit “1. hier zijn we nu” wellicht beangstigend dichtbij. Zal de volgende stap “2. Daar willen we naartoe” dan nog volgen? En zo ja, zal er dan eindelijk een antwoord komen op de vraag in stap drie?

Wie van de voorvechters van de multiculturele samenleving is bereid zich aan te melden als gastgezin voor Inburgering 2.0?