donderdag 14 maart 2013

Huis van de Oorlog


Kritiek op islam veroorzaakt een tweedeling in onze samenleving. Haat zaaien, mensen tegen elkaar opzetten, vrijheid van moslims beperken en nog enkele andere heldere verwijten, worden aan islamcritics toegeschreven. Vanuit islam wordt echter -middels de koran, de hadith, de analogie en de overeenstemming- voortdurend onderscheid gemaakt. Er is in het westen lang gestreden voor gelijkheid, niet in de laatste plaats door kritiek te uiten op ongelijkheid. Mensenrechten, vrouwenrechten en homorechten, zijn rechten die niet als vanzelf zijn ontstaan. Maar door ervoor te strijden en kritiek te leveren op onrecht. Rechten die het meer dan waard zijn, te verdedigen. Kennelijk is het verwerven van rechten namelijk geen garantie voor het behoud van die rechten, maar vragen zij blijvend om verdediging.

DAR AL-HARB betekent letterlijk ‘huis van de oorlog’, dát deel van de wereld dat nog aan islam onderworpen moet worden. Het deel van de wereld waar het gezag van islam geldt, noemt men DAR AL-ISLAM, wat letterlijk ‘huis van de islam’ betekent. Een tweedeling vanuit islam, waar ieder mens op aarde onderdeel van is, of men wil of niet. De grens tussen deze twee ‘huizen’ tot het begin van de 20e eeuw vrij goed zichtbaar was. Die grens is tegenwoordig niet zo goed aan te geven.
Leven wij in het huis van de oorlog? Vanuit islam beschouwd; ja. Zelf niet in dergelijke termen denken, maakt het wellicht gemakkelijk de ogen hiervoor te sluiten. Iets negeren, laat het echter niet verdwijnen. Vanuit islam wordt nagestreefd dat ‘Gods woord het hoogste is’, overal en voor iedereen. Het Arabische woord islam, betekent letterlijk onderwerping. Toch wordt niet-moslims voorgehouden dat de koran vrede predikt: maar die vrede zal er volgens de koran pas zijn, nadat iedereen zich aan het mohammedanisme onderworpen heeft. Dán zal er vrede zijn. Tot het moment daar is, moeten het kwaad en het ongeloof bestreden worden, desnoods met geweld.
In het huis van de oorlog zijn de mensen in grofweg drie groepen onder te verdelen. De islamcritics die de westerse cultuur, de westerse normen en waarden, de mensenrechten, de westerse democratie en de door mens gemaakte wetten verdedigen. De aanhangers van islam, die islam, de islamitische cultuur en de islamitische normen en waarden verdedigen. Zij wijzen democratie en door mens gemaakte wetten af en keuren de westerse cultuur en normen en waarden af. De derde groep is een verzameling van realofoben, eigencultuur-haters en machthebbers met dubbele agenda’s.
Realofoben zijn mensen met een angst voor de realiteit. Mensen houden van dromen en idealen. En willen daar graag aan vasthouden. Ook als de werkelijkheid de droom inhaalt. Ook als de waarheid de leugen achterhaalt. Met vaak goede intenties -daarom ook wel ‘gutmensch’ genoemd- maar ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’ gaat voor hen zeker op. Eigencultuur-haters zijn mensen die de opvattingen van de islam weliswaar niet delen -vaak zelfs niet eens kennen of doorgronden- maar de eigen maatschappij en eigen cultuur (bijvoorbeeld ‘materialistische verdorvenheid’) dusdanig haten, dat zij de nieuwe ideologie verdedigen. Binnen de groep machthebbers met dubbele agenda’s zien we zowel realofoben en eigencultuur-haters, als bijvoorbeeld voorstanders van een grote politieke Europese Unie. Onder andere door het plegen van ethnocide, waarbij het importeren van islam als poging tot vernietigen van de Nederlandse en westerse cultuur kan worden gezien, hoopt de EU een ‘Europees volk’ te creëren en de natiestaten op te heffen. Arrogant en zichzelf overschattend, denkende de ‘boel wel bij elkaar te kunnen houden’.
Gisteren raakte ik via twitter in gesprek met een jonge rappende moslim en enkele moslima’s. De jonge rapper vroeg mij ‘wat de islam te maken heeft met wat een groepje Marokkanen doet op een kermis’. In mijn reactie gaf ik aan dat ik een verband zie tussen het feit dat vanuit islam, democratie en door mens gemaakte wetten worden afgewezen. Alsook de westerse cultuur. Door mens gemaakte wetten afwijzen, staat gelijk aan deze wetten niet erkennen. Aan wetten die je niet erkent, hoef je je niet perse te houden. Waardoor de wetten die in Nederland gelden, binnen de moslimgemeenschap minder waarde hebben. In reactie op mijn visie sprak de jonge rappende moslim het verband ik leg, niet tegen. Wél vertelde hij waarom hij de westerse cultuur, democratie en westerse normen en waarden afwijst.

“Omdat God’s wil boven die van de mens gaat, een land met maar 16 miljoen inwoners geen inspraak daarop kan hebben”, wijst hij democratie en door mens gemaakte wetten, af.
“En het westen zit vol propaganda, seksuele verleidingen, hele andere normen en waarden. Om zulke feiten, wordt het westen door moslims afgewezen”.“Ik wijs democratie af, maar respecteer als je stemt, sterker nog, ik zou ook eraan beginnen als het in belang van moslims is. Dat wordt zelfs gestimuleerd door imams en geleerden.”
Er werd mij hiermee niets nieuws verteld. De jonge rappende moslim wilde niet aangeven wat zijn leeftijd is, maar ik vermoed dat hij in Nederland is geboren. Hij wijst met heldere redenen de samenleving waarbinnen hij is opgegroeid, af. Het is vast geen slechte jongen en hij zal door velen in de sectie ‘goedwillende’ moslims geplaatst worden. De vraag ik stel is; als hij het westen, de westerse cultuur en de Nederlandse samenleving afwijst, wat is dan zijn wens? En hebben meer moslims in het westen een dergelijke wens? Kan die wens ooit uitkomen?
“Voor jou is een hoofddoek een teken van onderdrukking, voor velen is het een vrije keuze”.
Tot slot nog een opmerking over de hoofddoek naar aanleiding van het gesprek gisteren via twitter. Volgens velen staat hierover geen gebod in de koran. Het zou een cultuurverschijnsel zijn, waarbij vrouwen vrijwillig kiezen voor het dragen van een hoofddoek. Ook de betekenis en de historie van de hoofddoek worden verschillend toegelicht. Er ontstaan dus discussies over de vrije keuze, over de betekenis en over het wel of niet direct verbonden zijn aan de islam. Er werd me door @goudhartje gisteren gezegd dat zij doet wat ‘Allaah’ van haar vraagt door een hoofddoek te dragen en zij heeft mij een foto toegezonden van een roze koran met de tekst:
“Koran, 33:59: ‘O profeet, zeg tegen uw vrouwen en uw dochters en de vrouwen van de gelovigen, dat zij hun omslagdoeken om hen heen doen, zodat zij gekend worden en niet gemolesteerd.”
Een moslima draagt een hoofddoek, opdat zij ‘gekend wordt’ als een aanhanger van islam. Voor moslimse mannen is dit een helder signaal dat de moslima met rust gelaten moet worden en ‘niet gemolesteerd’. Volgens het mohammedanisme kunnen mannen zichzelf niet beheersen bij het zien van huid en haren van een vrouw. Vele moslima’s hebben aan mij deze invalshoek bevestigd. In het westen dragen de vrouwen graag de haren los en dragen velen regelmatig minder verhullende kleding. (Damn Sexy!). Vanuit islam mag de vrouw met hoofddoek op bescherming rekenen. Vrouwen zonder hoofddoek verdienen die bescherming niet, worden welhaast beschouwd als hoeren, te nemen zonder wederzijdse toestemming.

Hier zie ik dan ook de connectie met gebeurtenissen in Nederland, zoals dit; Jong meisje aangerand en mishandeld in Hilversum. Twee Turkse broersmishandelen meisjes, als zij weigeren met hun kont te schudden. Het jonge meisje werd geschopt toen ze weigerde met haar kont te schudden. "Ik heb grote blauwe plekken en een bult op mijn been. Ze stompten me ook in mijn buik. Een week voor de mishandeling trokken ze me op schoot. Ze hielden me net zo lang vast tot ze bevredigd waren."
We leven in het huis van de oorlog. Je wilt wellicht geen kant kiezen, als autonoom denkend individu, maar de vraag is of het maken van die keuze, voor altijd uit kan blijven....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten