donderdag 14 maart 2013

Kans op verlichting en secularisering van islam is nihil.


Eind 2012 kwam het Sociaal en Cultureel Planbureau met de resultaten van een onderzoek naar de geloofsbeleving van moslims in Nederland. In 2004 concludeerde het SCP nog, dat er sprake zou zijn van een voorzichtige trend naar secularisering. Daar zijn tijdens dit recente onderzoek, geen aanwijzingen voor gevonden. Het SCP concludeert dat voor alle moslims in Nederland, praktiserend of niet, islam een belangrijke leidraad is in het leven.
Moslims in Nederland kunnen worden onderverdeeld in drie groepen. De eerste en kleinste groep (20%) bestaat uit moslims die weinig praktiserend zijn, maar zichzelf wel sterk identificeren met islam. En islam en de leer van Mohammed als belangrijke leidraad zien in hun leven. Deze groep wordt ten onrechte vaak aangeduid als de groep seculiere moslims.
Secularisme is de overtuiging dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de maatschappij en het streven naar verwereldlijking van de cultuur.
De leer van Mohammed is de leidraad van de niet praktiserende moslim. Dat hij rituelen afwijst, zoals vijf keer per dag bidden, moskeebezoek en Ramadan, is geenszins het afwijzen van islam, noch  het afwijzen van de invloed van islam op de maatschappij. Ook bewijst dit niet dat hij overtuigd is dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de maatschappij. Dit wordt overigens ook zelden tot nooit door deze groep uitgedragen of kenbaar gemaakt. Hieruit is zèlfs niet op te maken, dat er sprake zou zijn van enige voorzichtige trend naar secularisering.

De tweede en iets grotere groep bestaat uit moslims die ook islam en de leer van Mohammed als belangrijke leidraad in het leven zien en daarnaast een hoge mate van religieuze identificatie verbinden aan deelname aan de ramadan en aan het consumeren van halalvoedsel. In enige mate doen zij mee aan het dagelijks gebed en men bezoekt minder vaak de moskee dan de derde groep;
De laatste en tevens grootste groep moslims in Nederland (60%) ziet islam en de leer van Mohammed als belangrijke leidraad in het leven en verbindt een sterke religieuze identificatie aan een hoge mate van deelname aan zowel de sociale als de rituele praktijken.
Hieruit blijkt dat er geen basis is om te denken dat er reeds sprake is van secularisering onder moslims. Bovendien heeft secularisering binnen de westerse cultuur -gebaseerd op Joods-Christelijke traditie- pas ruimte gekregen ná de Verlichting. Sinds de Verlichting wordt aan het verlaten van het Christendom geen straf verbonden. Op het verlaten van islam, staat vanuit de islam nog steeds de doodstraf. Alvorens er dus sprake kan zijn van secularisering van islam, dient er eerst sprake te zijn van verlichting van islam.
Als we de eerste -meest gematigde- groep zien als een signaal voor verlichting van islam, zien we direct waarom verlichting met betrekking tot islam, op een onoverkomelijk probleemstuit;
Eenvoudig gezegd, betrof de verlichting binnen het Christendom, het afschudden van rituelen en de verlangens en eisen van de kerk(machthebbers), om terug te gaan naar de kern: de boodschap van Jezus. De moslims uit de eerstgenoemde groep in Nederland, die tevens de rituelen van islam -zoals bidden, moskeebezoek en ramadan- afschudden, om terug te gaan naar de kern, gaan terug naar de boodschap van Mohammed.
Thierry Baudet in NRC: “De kernfiguur van de islam is een krijgsheer die vanuit zijn basis in Medina een heel werelddeel aan zich onderwierp. De kernfiguur van het christendom is een pacifist die voornamelijk ethische en morele leefregels predikte. Het voorbeeld voor christenen is dus een vredelievend slachtoffer dat de andere wang toekeerde; het voorbeeld voor moslims een oorlogszuchtige dader.”
De kernboodschap voor Christenen, is dus vredelievend. De kernboodschap voor moslims is oorlogszuchtig.
Indien we de verlichting van het Christendom exáct in verhouding willen stellen tot islam, issalafisme de enige mogelijke uitkomst van een verlichting van islam. Terug naar de kern,de boodschap van Mohammed. In dat licht, kunnen we wellicht constateren, dat de verlichting van islam reeds is begonnen? Zal er nog ruimte zijn voor secularisering met salafisme als resultaat van de verlichting van islam?
KANS op verlichting van islam, zoals we dat bij het Christendom hebben gezien en de kans op secularisering van islam, zoals we dat als westerse mensen graag zouden zien, IS NIHIL.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten